«Η προσμονή του θεού εκφράζεται με την νηστεία, με την κενή γαστέρα.
Η νηστεία έχει μία και μοναδική σημασία την έκφρασή της προσμονής του Θεού.
Το ίδιο ισχύει και για την προσευχή.
Αν αυτή καθ’ εαυτή η προσευχή είχε σημασία, η ζωή μου θα ήταν η προσευχή, θα ήταν μια ανθρώπινη ενέργεια, μια τάσις και ανάβασις, δεν θα ήταν ο Θεός.
Η προσευχή μου έχει σημασία γιατί ακριβώς εκφράζει αυτή την προσμονή μου,
« το ελθέ και σκήνωσον…»
το πού είσαι Θεέ μου.
- - -
«Με την
νηστεία, την αγρυπνία,
την προσευχή, την χαμαικοιτία,
την κακουχία δείχνομε τα κουρέλια μας στον Θεόν, όπως
ο πτωχός δείχνει τα κουρέλια του
στον συνάνθρωπο του για να τον λυπηθή
και να τον βοηθήση,
ή όπως ο τυφλός έκραζε τον Χριστόν να του χαρίση το φώς.
Έτσι κι εμείς του δείχνομε την φτώχεια μας και του ζητάμε να μας ανοίξη τα μάτια,
για να καταλάβωμε οτι είμαστε αμαρτωλοί,
ώστε να μετανοήσωμε και να μας συγχωρήση.
Ο Γέροντας Αιμιλιανός Σιμονοπετρίτης.
