- Γέροντα, τι σημαίνει εμπιστοσύνη στον Θεό;
Η εμπιστοσύνη στον Θεό είναι η ασφάλεια, που νιώθει κανείς μέσα από την προσευχή και την επικοινωνία, που έχει μαζί Του. Αυτήν την εμπιστοσύνη, μπορεί να την δείχνει σε όλη την ζωή του, στην καθημερινότητά του, βάζοντας τον ίδιο τον Θεό μέσα στην ζωή του.
Όπως, για παράδειγμα, το παιδί, όταν νιώθει μόνο του, το κυριεύει τρόμος και πανικός, ενώ μόλις νιώσει την παρουσία του πατέρα του, εξαφανίζεται ο φόβος, γιατί νιώθει ασφάλεια και σιγουριά.
- Τι προσφέρει στον άνθρωπο η εμπιστοσύνη στον Θεό;
Η εμπιστοσύνη στον Θεό αποτελεί τρόπο ζωής για τον άνθρωπο.
Αυτή η εμπιστοσύνη "ντύνει" κάθε λεπτό και κάθε ώρα, κάθε στιγμή, τον χρόνο στην ζωή του. Τον αλλοιώνει και από δέσμευση, ο χρόνος, γίνεται ελευθερία. Η εμπιστοσύνη στον Θεό μετατρέπει τον χρόνο σε ουράνιο, "ξεφεύγει" ο χρόνος από ...τον χρόνο, υπερβαίνει τον "εαυτό" του και οδηγεί τον άνθρωπο, μέσα στην διάρκειά του, σε ανθρώπινες υπερβάσεις.
Η έλλειψη εμπιστοσύνης στον Θεό οδηγεί τον άνθρωπο σε αδιέξοδα, σε δύσβατα μονοπάτια χωρίς διέξοδο, που μόνο πόνο και ταλαιπωρία προσφέρουν.
Η έλλειψη εμπιστοσύνης μετατρέπει την κάθε στιγμή, το λεπτό, την ώρα σε δέσμευση και φυλακή, εγκλωβίζει τον άνθρωπο στον χρόνο, που τον μετατρέπει σε κόλαση.
Κάθε στιγμή παράγει αμέτρητα ερωτήματα χωρίς να μπορεί ο άνθρωπος να δώσει απαντήσεις.
- Αυτά τα ερωτήματα, όμως, δεν πρέπει να απαντηθούν κάποια στιγμή;
Είναι φύσει αδύνατον η ανθρώπινη σκέψη να συλλάβει όλα αυτά τα ερωτήματα, να τα κατανοήσει και να δώσει σωστές απαντήσεις.
- Αφού ο άνθρωπος ξεχωρίζει, από όλη την δημιουργία, για την λογική σκέψη, γιατί υπάρχει αυτή η αδυναμία;
Όλοι, πιστεύω, έχουμε κατανοήσει, μέσα από την προσωπική του εμπειρία ο καθένας, ότι δεν ερμηνεύονται όλα με την απλή λογική.
Υπάρχουν στιγμές, που μας εκπλήσσει η συμπεριφορά ή οι επιλογές κάποιου. Αυτό συμβαίνει, γιατί ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδική προσωπικότητα και αντιλαμβάνεται διαφορετικά, μοναδικά, το κάθε ερέθισμα, σε σχέση με τους άλλους, που τυχόν έχουν το ίδιο ερέθισμα.
Γίνεται αντιληπτό, νομίζω, πολύ απλά, αν για το ίδιο ερέθισμα, δύο ή περισσότεροι άνθρωποι, το δέχονται με διαφορετικό τρόπο, το ερμηνεύει ο καθένας με την δική του λογική, τι συμβαίνει με τα αμέτρητα ερεθίσματα της στιγμής, που δέχεται ο άνθρωπος μέσα στον χρόνο. Είναι κάτι το ασύλληπτο.
- Ποιοι παράγοντες επηρεάζουν την σκέψη του ανθρώπου;
Πολλοί είναι οι παράγοντες, με βασικό τον χαρακτήρα του.
Ο χαρακτήρας, όμως, διαμορφώνεται από το περιβάλλον του, την οικογένειά του, την πιθανή κληρονομικότητα, τις συνθήκες διαβίωσης και τα πρόσωπα, που συναναστρέφεται.
Ο εγωισμός είναι ίσως ο κυριότερος παράγοντας, που επηρεάζει και διαμορφώνει την σκέψη. Ο εγωισμός τυφλώνει τον άνθρωπο, θολώνει την σκέψη του, δεν τον αφήνει να σκεφτεί λογικά και σωστά, γιατί η σκέψη του είναι αρρωστημένα εγκλωβισμένη από τον εγωισμό και δεν παράγει υγιή αποτελέσματα. Κάθε σκέψη, προστατεύει αρρωστημένα τον ίδιο και επιρρίπτει μονίμως ευθύνες στους άλλους.
- Πώς θεραπεύεται αυτή η αρρώστια στην σκέψη του ανθρώπου;
Για να θεραπευθεί μια ασθένεια πρέπει να αναγνωρισθεί πρώτα και μετά να δοθεί το κατάλληλο φάρμακο, που θα καταφέρει να διεισδύσει στην ρίζα του προβλήματος και να επέλθει η θεραπεία.
Η ασθένεια είναι η αρρωστημένη σκέψη του ανθρώπου που τον κρατά μονίμως άρρωστο, ασθενή, μη μπορώντας να αντιδράσει και να διαχειριστεί κάθε ερέθισμα ή επιλογή του.
Η ρίζα της ασθενείας είναι ο εγωισμός, ο οποίος έχει αντικαταστήσει τον Θεό στην ζωή του ανθρώπου.
Φάρμακο της ασθενείας είναι το θέλημα του Θεού να μπει στην ζωή του ανθρώπου.
Όταν εμπιστευθεί ο άνθρωπος τον Θεό, τότε θα νιώσει σιγουριά και ασφάλεια.
Η αγάπη και η μέριμνα του Θεού για τον άνθρωπο δεν θα τον εγκαταλείπει. Θα τον συνοδεύει στις χαρές, στις λύπες, στα λάθη του.
Όταν το θέλημα του Θεού μπει στην σκέψη, αμέσως την γιατρεύει και την βοηθά να παράγει υγιή αποτελέσματα σκέψης.
Όταν το θέλημα του Θεού μπει στην σκέψη, θα είναι η απάντηση σε όλα τα αναπάντητα ερωτήματα που δημιουργούνται και την ταλαιπωρούν.
Η εμπιστοσύνη στον Θεό είναι το αντίδοτο στο δηλητήριο του εγωισμού που νεκρώνει τον άνθρωπο.
Η εμπιστοσύνη στον Θεό ελευθερώνει τον άνθρωπο από κάθε δέσμευση, αφήνοντάς τον να προχωρεί μπροστά. Τίποτα δεν τον εγκλωβίζει και δεν τον κρατά πίσω. Έχει αφήσει την ζωή του στο Θέλημα και την μέριμνα του Θεού.
Όσα ερωτήματα μπορεί, τα απαντά, τα υπόλοιπα τα αφήνει στην πρόνοια του Θεού και προχωρά.
Αυτό για να γίνει χρειάζεται πίστη, η οποία καλλιεργείται με συνεχή προσπάθεια.
Ας γεμίσουμε την σκέψη μας με Θεό. Ας ψελλίζουν τα χείλη μας συνεχώς ένα απλό "δόξα τω Θεώ".
Ας ακουμπήσουμε την ζωή μας πραγματικά στον Θεό για να νιώσουμε την μέριμνα και την αγάπη Του.
Η ζωή μας είναι γεμάτη εναλλαγές, χαράς και λύπης. Επιλογές σωστές ή λάθος. Επικοινωνία με τον πλησίον, γνωστό ή άγνωστο. Όλα χρειάζονται διαχείριση.
Όταν πιστεύουμε ότι το θέλημα του Θεού, είναι αυτό που επιτρέπει και βοηθά να διαχειριζόμαστε όλες αυτές τις καταστάσεις στην ζωή μας, τότε νιώθουμε ασφάλεια και σιγουριά στην πορεία μέσα στον χρόνο, σε κάθε στιγμή και ώρα της ζωής μας.
Αυτή η σιγουριά παράγει αβίαστα, ως μόνιμη σκέψη στον νου και την καρδιά μας, μια συνεχή δοξολογία στον Θεό, η οποία μετατρέπεται σε λόγια, που ψελλίζουν αβίαστα τα χείλη μας συνεχώς, "δόξα τω Θεώ, πάντων ένεκεν"!
+αρχιμ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος της Ι. Μονής Εσφιγμένου
