Τη ΙΒ' του αυτού μηνός του Οσίου Πατρός ημών και θαυματουργού Σπυρίδωνος.
"Ο Θαυματουργός κάν τέθνηκε Σπυρίδων,Του θαυματουργείν ουκ έληξεν εισέτι."
Και Συνετός ο Μάρτυς
Και Αλέξανδρος ο Ιερομάρτυς Αρχιεπίσκοπος Ιεροσολύμων
Και Αμωναθάς και Άνθος οι 'Οσιοι.
Αναλαμβάνων πραείς ο Κύριος.
Διδάξει πραείς οδούς ο Αυτού.
Ο Αγιώτατος μας Σπυρίδων αγαπητοί μου αδελφοί κατέκτησε με τον αγώνα του το Πένταθλον των αγίων και Μεγάλων Αρετών.
Την άδολον πίστην προς τον Θεόν.
Την κραταιάν προσευχήν.
Την αναξικακίαν.
Την πραότητα.
Την ελεημοσύνην.
Με όλα αυτά έγινε φώς και προς τους ανθρώπους.
Αφού ως κορωνίδα στη ζωη του έβαλε τους Μακαρισμούς του Κυρίου.
Είδεν,έμαθεν,έπαθεν,εθεώθη.
Ετίμησεν επί της γης το σώμα του.Ποιών αυτό ναόν του Αγίου Πνεύματος.
Κατοικητήριον της Αγίας Τριάδος.
Δι'αυτό παρέμεινεν αδιάλειτον,άφθαρτον,κεχαριτωμένον,μυροβλύζον,θαυματουργων.
Εδέχθη την χάριν.Οπως λέγει και ο Κύριος"Εγώ τους εμέ φιλούντας αγαπώ.
Και οι αγαπώντες με ευρίσουσιν χάριν."
Κινητόν αρτοφόριον και το σώμα του Αγίου Σπυρίδωνος
Εόρτιος και ελεητική και όλη του η ζωήν.
Δια τούτο έσχεν Αγγέλους Συλλειτουργούντας και όφιν
εις χρυσούν μετέβαλε και νεκρόν εν τάφω προσφωνείς.
Τα αδύνατα παρ'ανθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ εστίν.
Αντίγραφον του Θεού ο Άγιος Σπυρίδων.
Αρχέτυπον ζωής για όλους μας.Αυτού Αγίαις
Πρεσβείες ο Θεός ελέησον ημάς Αμήν.
